The Irish section of the College View.

The Irish section of the College View.
Tá sé an-deacair am saor a fháil ag deireadh na seachtaine ach is rud riachtanach é, níl sé sláintiúil fánacht sa bhaile ag déanamh obair bhaile gach uile nóiméad den lae.
Tá beagnach gach daoine tógtha agus faoi draíocht ‘Netflix’, caithfidh mé a rá go bhfuil sé dochreidte agus millteanach.
Glacann an cuid is mó do dhaoine an iomarca am ar ghutháin phóca, tá sé andúile dúinn go háirithe nuair a éiríonn daoine gafa le rudaí go han-éasca.
Is bliain nua é agus caithfimid an seans seo a húsáid le haghaidh rud fiúntach agus taitneamhach, ceard faoi uirlis nua a fhoghlaim?
Gan amhras ar bith tá an leabhar seo thar cionn, scríobh Emily Brontë é idir 1845 agus 1846 ach nuair a bhí an úrscéal foilsithe i 1847 ní raibh an smaoineamh ceanna ag na cáinteoirí.
Is é The Places I’ve Cried in Public le Holly Bourne leabhar d’aoisaigh óga.
I 1985 i mí Iúil bhí an domhan i ngrá le ceol agus bhí gach duine ag caint faoin léiriú iontach a rinne gach uile ceoltóir sa cheolchoirm ‘Live Aid’.
An torann gránna, an fuil agus putóga ag snámh san uisce gorm agus eite in aice láimhe.
Tá an teanga seanda seo an-deacair, is streachailt bhuan é domsa.
Ach sa bhliain 1966 bhí cailín nua ag teacht ar an láthair. Ainnir d’arbh ainm Lesley Hornby, ach tá sí cáiliúil leis an ainm ‘Twiggy’. Bhí Twiggy 5’6 in airde agus bhí stíl andraigíneach aici. Roimhe sin bhí gach uille mainicín dea-labhartha agus múinte ach bhí Twiggy ó Neasden le cabáiste an mhadra rua agus blas an lucht oibre aici.
© The College View 2017